รีวิวAfter Yang

แต่เมื่อหนังเริ่มปรับจูน และนำทางประเด็นได้ลงร่องลงรอยแล้ว ช่วงครึ่งหลังของ  ก็เต็มไปด้วยท่วงทำนองที่ลึกซึ้งและไพเราะควบคู่กันไป กับแง่มุมแนวคิดเชิงปรัชญา ชีวิตที่หนังได้สอดแทรกเอาไว้ได้อย่างตรงจุด และทรงพลังไปจนถึงปลายทาง ทำให้คิดว่าหนังที่ช่วงแรกจะอืดและยาวเกินไป ได้ปรับเปลี่ยนความคิดไปว่าเป็นหนังที่สั้นและยังไม่จุใจเท่าไหร่เมื่อได้สัมผัสในช่วงครึ่งหลังของเรื่องนี้ ดัดแปลงมาจากเรื่องสั้นในหนังสือเยาวชน กับตอนที่มีชื่อว่า ที่ตีแผ่ออกมาเป็น หนังเรื่องยาวที่ค่อน ๆ ไล่ระดับความทรงพลัง จากน้อยไปถึงมากได้อย่างอิ่มเอม โดยเฉพาะการใส่แกนเรื่อง เป็นการค้นหาคำตอบของความหมายแห่งชีวิตในหนังเรื่องนี้ จากเริ่มแรกที่ดูเหมือนจะเป็นเพียงหนังไซไฟธรรมดา ๆ และค่อย ๆ ใส่กิมมิกและข้อมูลเพิ่มเข้ามาเรื่อย ๆ ได้อย่างทับถมใจ ก่อนจะกัดกินใจผู้ชมในช่วงคลื่นใหญ่ชุดสุดท้าย ที่ถาโถมปิดฉากลงไปด้วยความลึกซึ้งถึงความหมายที่หนังต้องการสื่อถึง อีกหนึ่งองค์ประกอบที่อยากจะชื่นชมในหนังเรื่องนี้ไม่แพ้กัน ก็น่าจะเป็นโปรดักชั่นดีไซน์และองค์ประกอบศิลป์ต่าง ๆ ในเรื่อง แม้ว่าหนังจะไม่ได้ระบุว่าเป็นหนังจากโลกอนาคตในช่วงยุคไหน แต่หนังใส่รายละเอียดความเป็นไซไฟที่ไม่ได้ออกมาเป็นลิเก เป็นหนังโลกอนาคตที่ดีไซน์ออกมาได้สอดคล้อง กับวิถีของมนุษย์ในโลกปัจจุบันได้ค่อนข้างลงตัว ไม่ได้ล้ำจินตนาการเกินไป ยังอยู่บนพื้นฐานของโลกอนาคตที่น่าจะเป็นไปได้ โดยเฉพาะการใส่กิมมิกเล็ก ๆ น้อย ๆ เกี่ยวกับเรื่องชาเข้ามาในหนังเรื่องนี้ ที่น่าจะเป็นหนึ่งฉากสำคัญของหนังเลยก็ว่า เป็นฉากธรรมดา ๆ ที่แฝงไปด้วยคำตอบและความทรงพลังในตัวเอง อีกทั้งหนังยังเด่นด้วยการผสมผสานวัฒนธรรมตะวันตกกับตะวันออกเข้าด้วยกันได้อย่างกลมกลืนและลงตัว เป็นการดีไซน์โลกแห่งอนาคนที่วัฒนธรรมเอเชียเข้ามามีบทบาทต่อพื้นฐานชีวิตที่ทำออกมาได้ค่อนข้างรู้สึกแปลกใหม่อยู่ไม่น้อย