รีวิวThe End of the Pale Hour

แค่อ่านเรื่องย่อของหนังก็ยิ่งตอกย้ำว่านี่เป็นหนังรักแน่ๆ แต่เนื้อในของหนังนั้น…ไม่ได้มีแค่ประเด็นนั้นเท่านั้น หนังได้ดัดแปลงมาจากนิยายขายดีชื่อเดียวกันของ มิซาฮิโกะ คาสึเสะ ที่ตีพิมพ์เมื่อปี 2020 โดยได้ คาซุฮิสะ โคเดระ  มาปรุงแต่งเขียนบทหนังขึ้นให้ และได้นักแสดงสาวที่หันไปเอาดีด้านงานเบื้องหลัง ฮานะ มัตสึโมโตะ เป็นผู้กำกับ โดยผลงานชิ้นนี้นับว่าเป็นหนังยาวเรื่องที่ 2 ของเธอ หลังจากเก็บเกี่ยวประสบการณ์กำกับซีรีส์มาหลายเรื่อง คงจะไม่กล่าวหาว่าหนังใส่หน้าหนังเอาไว้หลอกๆ เพราะอันที่จริงประเด็นโรแมนซ์ในหนังก็เป็นองค์ประกอบที่เด่นชัดอยู่เช่นเดียวกัน เพียงแต่เมื่อได้มาดูโดยรวมแล้ว  กลับกลายเป็นหนังสไตล์  จากวัยมหาวิทยาลัยที่เรียนจบ และก้าวมาสู่วัยผู้ใหญ่ที่เริ่มต้นชีวิตกับอาชีพแรกที่นับว่าเป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อของชีวิตหลายๆ คน และองค์ประกอบนี้เองได้ทำให้หนังเรื่องนี้เสริมความแข็งแกร่งให้กับโครงเรื่องได้เป็นอย่างดี การเล่าเรื่องของหนังที่มองโดยรวมแล้วก็อาจจะรู้สึกธรรมดาๆ แต่เมื่อได้ลองนำเอาองค์ประกอบต่างๆ มารวมเข้าด้วยกัน ก็จะพบว่า The End of the Pale Hour มีเทคนิคในการสื่อสารเรื่องราวได้อย่างลึกซึ้งอย่างคาดไม่ถึง โดยใช้เพียงตัวละครเดียวในการดำเนินเรื่องเป็นแกนหลัก ที่นำพาหนังทั้งเรื่องเกือบ 2 ชั่วโมง เดินประคับประคองไปด้วยอารมณ์ที่หลากหลาย และประเด็นที่กัดกินใจคนหนุ่มสาววัยทำงานที่เพิ่งจะเริ่มตั้งต้นกับตำแหน่งงานแรกของตัวเองเชื่อว่าหนังเรื่องนี้อาจจะสะกิดต่อมและโดนใจผู้ชมที่อยู่ในช่วง เจน Y กับ เจน Z เป็นพิเศษสักหน่อย เพราะช่วงวัยของตัวละครนี้น่าจะคาบเกี่ยวกับอยู่ทั้งสองเจเนอเรชั่นนี้ และสภาวะสังคมและมุมมองต่างๆ ก็สะท้อนถึงการใช้ชีวิตของคนรุ่นนี้ได้อย่างดี จากที่เตรียมจะเข้ามาเสพหนังรักญี่ปุ่น ก็กลายมาเป็นหนังชีวิตของชายหนุ่มที่กำลังหัดยืนด้วยลำแข้งตัวเองในช่วงชีวิตวัยผู้ใหญ่เริ่มต้น มีสอดแทรกความท้าทายเรื่องที่ทำงานและเรื่องชีวิตส่วนตัวเอาไว้ได้อย่างกลมกล่อม