รีวิวTell the World I Love You

แน่นอนว่าหนังเรื่องนี้ พชร์ อานนท์ ก็ยังคงรับบทบาทหน้าที่หลายๆ อย่างในเรื่อง ไม่ว่าจะกำกับหนังเอง และยังเขียนบทหนังด้วยตัวเอง จึงทำให้เราอยากจะเห็นโอกาสที่เขาได้กำกับหนังจากบทหนังของคนอื่นอีกสักครั้ง เพราะการที่เขารับหน้าที่หลายอย่างในผลงานตัวเองนั้น ก็มีทั้งด้านดีและด้านเสียปะปนกันไป แต่สำหรับใน บอกให้โลกรู้ว่ากูรักมึง นั้น คงต้องบอกอย่างตรงไปตรงมาว่า…ยังค่อนข้างน่าผิดหวัง แม้ว่าจะไม่ได้คาดหวังอะไรมาเลยก็ตาม ปัญหาที่ใหญ่ที่สุดของ บอกให้โลกรู้ว่ากูรักมึง ก็คือบทภาพยนตร์ ที่ไม่สามารถกลั่นกรองเนื้อหาออกมาเป็นทำนองเดียวกันได้อย่างไหลลื่น กับความพยายามยัดเยียดปมดราม่าหลายๆ ปมเข้ามาผนวกเป็นหนังเรื่องเดียวกัน แบบที่เขามักจะทำกับหนังตระกูลหอแต๋วแตก แม้ว่าปมประเด็นในหนังเรื่องนี้จะมีแค่ 2-3 ปม แต่ปัญหาที่ตามมาก็คือการเล่าเรื่องที่ขาดๆ หายๆ ตลอดทั้งเรื่อง ที่เป็นลายเส้นที่ไม่ควรจะยกให้เป็นเอกลักษณ์ในผลงานเลยสักนิด การตัดต่อหนังก็ถือว่าเป็นอีกปัญหา เพราะมีอยู่แทบจะทุกๆ จุดในหนังเรื่องนี้่ที่ตัดอารมณ์ผู้ชมไปแบบดื้อ ไม่ต่างกับการนั่งดูละครทีวีและโดนตัดเข้าโฆษณาทำนองนั้น ทั้งที่เป็นการเล่าเรื่องบนหนังจอใหญ่ บอกให้โลกรู้ว่ากูรักมึง กลับถ่ายทอดออกมาได้อย่างน่าขัดใจและขัดอารมณ์เป็นอย่างยิ่ง ทำให้บรรยากาศที่กำลังจะพอเหมาะพอเจาะดี กลับถูกขัดจังหวะเข้ากับการตัดต่อสะเปะสะปะ ที่ก็มักจะเห็นอะไรแบบนี้ได้บ่อยๆ ในผลงานของพชร์ อานนท์ แต่กระนั้น บอกให้โลกรู้ว่ากูรักมึง เรื่องนี้ก็ถือว่าทำได้ดีในการแนะนำตัวละครและกระจายบทบาทได้อย่างเป็นธรรม นับว่าเป็นจุดเด่นของหนังพชร์โดยแท้ แม้ว่านักแสดงต่างๆ จะหน้าตาคล้ายกันและยังจำตัวละครนั้นนี่ได้ยังไม่หมด แต่ก็สามารถขับเอกลักษณ์ของแต่ละคาแรกเตอร์ออกมาได้อย่างพึงพอใจดี ถึงจะไร้ซึ่งเหตุผลอันน่าสมควรในบางตัวละครก็ตาม เพราะเป็นผลพวงมาจากบทหนังที่ค่อนข้างอ่อน แต่ในแง่นักแสดงและตัวละครแล้วในเรื่องนี้ถือว่าเป็นไฮไลต์ที่เด่น