รีวิวMinions 2

ทุกอย่างดูเหมือนจะเป็นไปตามแผน และกรูกำลังจะได้ประกาศศักดาเป็นวายร้ายหน้าใหม่ที่ร้ายกาจที่สุด แต่เมื่อเจ้าอ็อตโต้เอาอัญมณีออกมาให้ มันกลับกลายเป็นก้อนหินเด็กเล่น ซึ่งเจ้าอ็อตโต้ก็ได้เล่าถึงที่มาที่ไปว่าระหว่างหลบหนี มันก็ดันหลงไปอยู่ในบ้านของเด็กคนหนึ่งที่กำลังจัดงานวันเกิด แล้วบังเอิญไปเห็นเจ้าก้อนหินเด็กเล่นชิ้นนี้เข้า มันตกหลุมรักในทันที ก่อนจะตัดสินใจแลกอัญมณีกับก้อนหินเด็กเล่น สำหรับกรูแล้วนี่ก็เป็นเหมือนการเอาอนาคตของเขาไปโยนทิ้งเลยทีเดียว เรื่องราวความปั่นป่วนจะเป็นอย่างไร ต้องรอติดตามกันต่อไป มาในภาคนี้ได้ผู้กำกับมาเป็นแพ็คถึง 3 คนเลยทีเดียว ไม่ว่าจะเป็น ไคล์ บัลดา จาก Minions ภาคที่แล้ว แบรด อเบลสัน จากหนังสั่น และ โจนาธาน เดล วัล จาก ที่ไม่รู้ว่าการผนึกกำลังในครั้งนี้จะหมายถึงมาช่วยกันพยุงหนังเรื่องนี้ให้สตรองขึ้นหรือไม่ แต่บอกได้เลยว่า…ผู้กำกับยิ่งเยอะก็ยิ่งทำให้หนังรู้สึกวิ่งกันไปคนละแฉกมากยิ่งขึ้นไปด้วยเป็นการเล่าเรื่องวนอยู่ในอ่าง เนื้อหาอาจจะมีแค่เพียงหยิบมือเดียว แต่ถูกนำมาแผ่ขนาดออกไปด้วยการสร้างสีสันและมุกตลกใส ๆ ของพวกมินเนียนส์ หากมาพิจารณาในองค์ประต่าง ๆ ดูนั้น หนังยังค่อนข้างขาดความใส่ใจในเนื้อหาอยู่ในหลายจุด โดยเฉพาะกลุ่ม ที่ใส่เข้ามาไม่ต่างกับตัวประกอบในหนังการ์ตูนที่ฉายตอนเช้าวันเสาร์อะไรทำนองนั้นเลย เป็นตัวร้ายที่ไร้ซึ่งน้ำหนักและที่มาที่ไป คือเหมือนพวกตัวเองที่รู้ชะตากรรมจะตายในตอนจบตอนนี้อะไรทำนองนั้น และการที่มีผู้กำกับมาช่วยทำงานด้วยกันถึง 3 คน เกือบจะทำให้เนื้อหนังทั้งเรื่องไปด้วยกันไม่ได้เสียแล้ว เพราะจะสังเกตได้ว่าโทนหนังเดี๋ยวก็กระโดดไปมาอยู่บางจังหวะ แม้ว่าจะยังเล่าเรื่องได้สนุกและทำให้ผู้ชมคล้อยตามไปได้ แต่เดี๋ยวอยู่ ๆ อยู่กลางทะเลทราย อยู่ ๆ เด้งมาฝึกกังฟูเฟะฟะเพลินใจ ซ้ำร้ายยังได้ทั้ง มิเชล โหย่ว หรือ ทาราจิ พี เฮนสัน มาเป็นตัวละครใหม่ แต่หนังกลับไม่ได้ให้ความสำคัญอะไรสักเท่าไหร่เลย